BADANIA HOMEOPATII – 14
14 część serii publikacji Roberta Medhursta, opisujących naukowe badania dotyczące Homeopatii. Ta seria może przekonać każdego uczciwego sceptyka.
W zeszłym roku, w Adelaide, w Południowej Australii, miał miejsce odbywający się co dwa lata „Festival of Ideas”. Jednym z gości zaproszonych na festiwal, był Dr Simon Singh, brytyjski pisarz naukowy, dziennikarz telewizyjny i obok byłego Profesora Uniwersytetu Exeter, Edzarda Ernsta, współautor publikacji „Trick or Treatment? Alternative Medicine on Trial”, stanowiącej expose wszelkich mitów i nieporozumień otaczających “medycynę alternatywną”. W artykule opublikowanym w Adelaide Advertiser (najważniejszym dzienniku wychodzącym w Adelaide) w tym czasie, zacytowano słowa Dr Singha: „Homeopatia nie działa…”. Stwierdzenie to nie zostało w żadnym stopniu zakwestionowane przez redakcję Adelaide Advertiser i z pewnością tak pozostało podczas „Festival of Ideas”. W poprzednich wydaniach tego dziennika opublikowałem artykuły dotyczące badań związanych z homeopatią, które całkiem jasno pokazują, że założenie Singha jest nieprawdziwe. Poniżej zamieszczam kolejne, kluczowe informacje dotyczące badań homeopatycznych, które pomogą zwiększyć ilość już do tej pory zebranych danych na ten temat.
Badania na Ludziach
1. Waldschütz R, Klein P. Preparat Homeopatyczny Neurexan Kontra Waleriana w Leczeniu Bezsenności: Badanie obserwacyjne. Scientific World Journal.2008 20 Kwietnia; 8: 411-20. W tym niemieckim badaniu, przeprowadzonym w 89 klinikach, porównano skuteczność wpływu złożonego preparatu homeopatycznego, wobec waleriany, na latencję snu (czas potrzebny na zaśnięcie), długość snu, jego jakość, a także zmęczenie podczas dnia, w okresie 28 dni. 409 osób wzięło udział w badaniu, a analiza rezultatów wykazała poprawę po podaniu obu leków, w postaci redukcji czasu latencji (37.3 minuty dla kombinacji, versus 38.2 minuty dla waleriany) zwiększenia długości snu (2.2 godziny dla kombinacji, versus 2 godziny dla waleriany). Zasadniczą różnicą pomiędzy tymi dwoma sposobami leczenia, okazał się skuteczniejszy wpływ homeopatycznej kombinacji na zmęczenie podczas dnia, które wynosiło 49%, a było to 32% w przypadku waleriany.
2. Witt CM, Ludtke R, Mengler N, Willich SN. Jak Zdrowi są Przewlekle Chorzy Pacjenci, po Ośmiu Latach Leczenia Homeopatycznego? – Rezultaty długoterminowego badania obserwacyjnego. BMC Public Health 2008, 8:413. Niemiecki naukowiec, Profesor Claudia Witt, stworzyła wielką ilość znakomitych referatów na temat homeopatii, a w tym badaniu, wraz ze współpracownikami, poddała analizie dane pochodzące ze 103 szwajcarskich i niemieckich klinik medycyny homeopatycznej, w celu oceny zmian stanu zdrowia pacjentów w okresie od 2 do 8 lat, jakie wyniknęły w rezultacie prowadzenia leczenia homeopatycznego, przez ten czas. Dane zebrano od 3709 pacjentów, których poproszono o ocenę poziomu zmiany dotkliwości ich schorzenia oraz jakości życia, w czasie pierwszej konsultacji, po dwóch latach i po ośmiu latach od tego momentu. Dane dostarczone przez dorosłych i przez dzieci, były oceniane osobno i pierwsza z tych grup doświadczyła średniej redukcji dotkliwości schorzenia, na poziomie 6.2 w punkcie wyjściowym, 2.9 po dwóch latach i 2.2 po ośmiu latach. W przypadku dzieci, wyjściowy poziom został zredukowany z 6.1 do 2.1 po 2 latach, a następnie do 1.7 po 8 latach terapii. Fizyczna, jak i psychiczna jakość życia obu grup wzrosła znacznie w okresie objętym badaniem i co ciekawe, badacze stwierdzili, że - w ramach tego badania - im młodszy był pacjent, a jego stan medyczny poważniejszy, tym większy był potencjał skutecznego leczenia homeopatycznego.
3. Pomposelli R, Piasere V, Andreoni C, Costini G, Tonini E, Spalluzzi A, Badanie Obserwacyjne Terapii Konwencjonalnej i Homeopatycznej u pacjentów z Polineuropatią Cukrzycową. Homeopathy. 2009 Styczeń;98(1):17-25. Badacze na Uniwersytecie w Weronie, we Włoszech zaprojektowali to badanie obserwacyjne w celu porównania skuteczności terapii homeopatycznej i terapii konwencjonalnej, w leczeniu polineuropatii cukrzycowej. Przez okres 12 miesięcy, 32 pacjentów leczonych za pomocą homeopatii i 29 pacjentów poddanych konwencjonalnej terapii lekowej, oceniano pod względem symptomów klinicznych i jakości życia, w punkcie wyjściowym, po 6 miesiącach i po 12 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. W obu grupach zauważono poprawę symptomów polineuropatycznych względem poziomu wyjściowego, jednak tylko pacjenci leczeni homeopatycznie uzyskali wyniki istotne statystycznie. Obie grupy odczuły poprawę wysokości ciśnienia krwi i wagi ciała, jak również poprawę poziomu stężenia glukozy we krwi na czczo, oraz hemoglobiny glikozylowanej. Dodatkowo, jedynie pacjenci z grupy homeopatycznej zauważyli w trakcie badania poprawę jakości życia. Odnotowano również, że leczenie homeopatyczne okazało się bardziej ekonomiczne, niż konwencjonalna alternatywa medyczna.
4. Banerjee A, Chakrabarty SB, Karmakar SR, Chakrabarty A, Biswas SJ, Haque S, Das D, Paul S, Mandal B, Naoual B, Belon P, Khuda-Bukhsh AR. Czy Homeopatia Może Wnieść Dodatkowe Korzyści dla Pacjentów z Talasemią, Poddanych Terapii Przy Wykorzystaniu Leku Hydroxyurea? Zachęcające Rezultaty Badania Wstępnego. Evidence Based Complementary and Alternative Medicine. 2007, 29 Października. [Format Epub przed wydrukiem]. W tym badaniu obserwacyjnym, 38 pacjentom cierpiącym na talasemię, przyjmującym hydroxyurea, pozwolono na kontynuowanie dotychczasowej terapii, jednak podano im dodatkowo jeden z wybranych leków homeopatycznych. Skutki tej wspomaganej terapii zostały porównane z wynikami leczenia innej grupy 38 pacjentów, cierpiących na talasemię, którzy stosowali wyłącznie lek hydroxyurea i ocenione natychmiast po wdrożeniu leczenia, a następnie po 3 miesiącach od rozpoczęcia terapii. Pod względem hematologicznych i klinicznych parametrów, pacjenci stosujący leczenie złożone wykazali wzrost poziomu hemoglobiny płodowej wobec pacjentów stosujących jedynie hydroxyurea, w połączeniu z redukcją stężenia ferrytyny. U pacjentów ze współistniejącym powiększeniem śledziony, zauważono wyraźne zmniejszenie wielkości organu, w grupie wykorzystującej terapię złożoną i w tejże grupie również zanotowano poprawę ogólnej jakości zdrowia oraz wydłużenie czasu pomiędzy transfuzjami.
5. Kassab S, Cummings M, Berkovitz S, van Haselen R, Fisher P. Leki Homeopatyczne, a Uboczne Efekty Stosowania Terapii Antyrakowej. Cochrane Database Systematic Review. 2009,15 Kwietnia;(2):CD004845. Cochrane Reviews bada skuteczność działań prewencyjnych, leczenia chorób lub procesów rehabilitacyjnych, w placówkach opieki zdrowotnej .Większość badań przeprowadzanych przez Cochrane Reviews, opiera się na streszczeniach randomizowanych prób kontrolowanych i innych środków dowodowych, które poczytuje się za odpowiednie. Ta recenzja została przeprowadzona w celu ustalenia, jakie (w opinii recenzentów Cochrane) istnieją dowody na leczenie za pomocą homeopatii, efektów konwencjonalnej terapii antyrakowej. Przeszukanie wielu baz danych, wykazało istnienie 8 kontrolowanych prób w tym zakresie, 7 z których było kontrolowanych placebo, a jedną przeprowadzono podczas aktywnego leczenia. W całości, próby zawierały wyniki dotyczące 664 pacjentów, którzy cierpieli z powodu różnych skutków radioterapii, chemoterapii lub leczenia raka piersi. Na 8 przeprowadzonych, 2 próby wykazywały korzystne działanie homeopatii. Jedna z tych prób, stanowiła porównanie pomiędzy skutecznością kortykosteroidów stosowanych miejscowo, a nalewką macierzystą z nagietka, w prewencji zapalenia skóry wywołanego radioterapią, w której to próbie, nagietek wykazał większą skuteczność od leku. Druga próba opisywała skuteczne zastosowanie kompleksu homeopatycznego w leczeniu zapalenia jamy ustnej, wywołanego chemoterapią.
Badania na Zwierzętach
1. Lingg G, Endler PC, Frass M, Lothaller H. Wpływ Homeopatycznie Przygotowanego Preparatu Thyroxin (10-11 – 10-21), na Rozwój Żab Trawnych w Stadium Dwunożnym. Scientific World Journal. 2008, 20 Kwietnia;8:446-50. Badacze pracujący w Austrii, przeprowadzili to badanie w celu oceny preparatu thyroxine, homeopatycznie potencjonowanego do wartości 11X i 21X, na stopień metamorfozy żab trawnych (Rana temporaria), w porównaniu ze środkiem kontrolnym. Ocenę wpływu tych leków, przeprowadzono badając ilość dwunożnych kijanek, które przekształcą się w czteronożne żaby, na przestrzeni ustalonego czasu. W próbie wzięło udział 90 osobników. Tak, jak oczekiwano, wziąwszy pod uwagę stymulujące działanie tyroksyny, preparaty thyroxine 11X i 21X, w porównaniu ze środkami kontrolnymi, okazały się hamować proces przekształcania kijanek w osobniki dorosłe.
2. Sakakura CE, Neto RS, Bellucci M, Wenzel A, Scaf G, Marcantonio E Jr. Wpływ Homeopatycznego Leczenia Żywokostem, na Gęstość Kości otaczających Implanty Tytanowe: Cyfrowa Diagnostyka Radiologiczna na Szczurach. Clinical Oral Implants Research. 2008 Czerwiec;19(6):624-8. W tej kontrolowanej próbie badano populację szczurów, aby ocenić wpływ, jaki wywoła zastosowanie preparatu Symphytum 6C, na poprawę gęstości tkanki kostnej, otaczającej niedawno wstawione implanty tytanowe. Implanty wszczepiono 2 grupom, składającym się z 24 szczurów; jednej grupie zaaplikowano 10 kropli Symphytum 6C dziennie, a druga grupa otrzymała podobną ilość substancji kontrolnej. Zwierzęta przepadano radiologicznie pod kątem oceny gęstości tkanki kostnej dookoła implantów na początku badania i następnie, po 7, 14 i 28 dniach. Prześwietlenia wykonane w 7 dniu, wykazały wzrost gęstości tkanki kostnej w stosunku do próbek kontrolnych, chociaż nie zauważono statystycznie istotnego efektu na prześwietleniach wykonanych w dniu 14 i 28.
3. Bhattacharjee N, Pathak S, Khuda-Bukhsh AR. Poprawa Stanu Myszy wobec Toksyczności Wywołanej Substancją Rakotwórczą, poprzez Zastosowanie Homeopatycznie Potencjonowanego Leku, Natrum Sulphuricum 200. Evidence Based Complementary and Alternative Medicine. 2007, 19 czerwca. [Format Epub przed wydrukiem]. W tym badaniu, wykorzystującym dwie oddzielne próby kontrolne, badacze na Wydziale Zoologii, na Uniwersytecie w Kalyani, Indie, wykorzystali myszy, w celu oceny wpływu preparatu Natrum sulphuricum w potencji 200C, na rakotwórcze efekty działania P-dimetylaminobenzenu oraz Fenobarbitalu. Badanie przeprowadzono w okresie trwającym 120 dni i pod koniec tego czasu, przy porównaniu z próbkami kontrolnymi, okazało się, że Nat sulph 200C zmniejszył poziom uszkodzeń genów wywołany czynnikiem rakotwórczym, skorygował poziomy fosfatazy kwaśnej i zasadowej, aminotransferazy asparaginowej i alaninowej, zredukował stopień peroksydacji lipidów, a także wywołał wzrost poziomu glutationu.
Badania na Roślinach
1. Scherr C, Simon M, Spranger J, Baumgartner S. Wpływ potencjonowanych Substancji na Stopień Wzrostu rośliny wodnej Lemna gibba. Complementary Therapies in Medicine. 2009 Kwiecień;17(2):63-70. Claudia Scherr, wraz ze współpracownikami, z Instytutu Badań Rolnictwa Ekologicznego, we Frick, w Szwajcarii, przeprowadziła tę randomizowaną, kontrolowaną, ślepą próbę, aby ocenić wpływ, jaki różne potencjonowane substancje mogły wywrzeć na wzrost Rzęsy garbatej (Lemna gibba), w porównaniu ze środkami kontrolnymi. W tym celu, Rzęsa garbata została poddana wzrostowi w homeopatycznych potencjach14X do 30X Argentum nitricum, Lemna minor oraz Kwasu giberylowego (znanego regulatora wzrostu roślin), w okresie 7 dni. Pomiary wykonano w dniach 0-3, 3-7 oraz 0-7. W postaci środka kontrolnego wykorzystano wstrząsaną i niewstrząsaną wodę. Żaden ze środków kontrolnych nie wywołał efektów istotnych statystycznie, a potencjami, które spowodowały najwidoczniejszą redukcję wzrostu roślin, w porównaniu do substancji kontrolnych, były potencje 15X, 17X, 23X i 24X Kwasu giberylowego.
Badania In Vitro
1. Sunila ES, Kuttan R, Preethi KC, Kuttan G. Dynamizowane Preparaty w Kulturach Komórkowych. Evidence Based Complementary and Alternative Medicine. 2007, 3 Października. [Format Epub przed wydrukiem]. W tym referacie zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych w Amala Cancer Research Centre, w stanie Kerala, Indie, dotyczące cytotoksycznych (powodujących śmierć komórkową) efektów wywoływanych przez różnego rodzaju homeopatyczne nalewki macierzyste i potencje, na wzrost różnych typów raka w kulturach tkanek. W porównaniu ze środkami kontrolnymi, potencjonowane Thuja, Hydrastis i Carcinosin okazały się wykazywać zdolności cytotoksyczne lub były w stanie przyspieszyć śmierć komórkową.
2. Witt CM, Bluth M, Albrecht H, Weisshuhn TE, Baumgartner S, Willich SN. Dowody In-Vitro na Działanie Wysokich Potencji Homeopatycznych – Systematyczny Przegląd Literatury. Complementary Therapies in Medicine. 2007 Czerwiec;15(2):128-38. Zasadniczo była to meta analiza wszystkich badań in vitro, przeprowadzonych do tej pory, w których starano się zaprezentować efekt działania środków homeopatycznych, a próby podsumowania podjęła się Profesor Claudia Witt wraz z kolegami na Wydziale Epidemiologii i Ekonomii Zdrowia, Uniwersyteckiej Kliniki Charité w Berlinie. Celem było przeszukanie wszystkich adekwatnych baz danych w celu odnalezienia odpowiednich badań, ocena, które z badań spełniały kryteria jakościowe wyznaczone przez badaczy, a następnie ustalenie które z nich – jeśli takie będą istniały – wykazywały statystycznie istotny efekt na tym polu. 67 prac zidentyfikowano jako spełniające kryteria, a wśród nich, 73% stwierdzało że efekt działania wysokich potencji może być udowodniony. Większość z badań dotyczyła wpływu potencjonowanych substancji na bazofile. Niektóre z opisanych badań zostały powtórnie przeprowadzone.