BADANIA HOMEOPATII – 15
15 część serii publikacji Roberta Medhursta, opisujących naukowe badania dotyczące Homeopatii. Ta seria może przekonać każdego uczciwego sceptyka.
Wśród tych z nas, którzy zażywają, bądź przepisują leki homeopatyczne, albo po prostu są zainteresowani tematem ze względów naukowych, jakiekolwiek doniesienia na temat badań potwierdzających w sposób obiektywny skuteczność homeopatii, wzbudzają zazwyczaj wielkie zainteresowanie. Pamiętając o tym, przedstawiam następną część naukowych badań dotyczących homeopatii.
Badania na Ludziach
1. Khuda-Bukhsh AR, Pathak S, Guha B, KarmakarSR, Das JK, Banerjee P, Biswas SJ, Mukherjee P, Bhattacharjee N, ChoudhurySC, Banerjee B, Bhadra S, MallickP, ChakrabartiJ, Mandal B. Czy Homeopatyczne Remedium z Arszeniku Może Zwalczyć Zatrucie Arszenikiem u Ludzi Narażonych na Spożycie Zatrutych Wód Gruntowych?:Raport Wstępny na Temat Pierwszej Próby na Ludziach. Evid Based Complement Alternat Med. 2005 Grudzień;2(4):537-48. Epub 2005 Oct 19. W badaniu, które ma pomóc w potwierdzeniu wcześniejszych doświadczeń na tym polu, naukowcy z Uniwersytetu w Kalyani, w Bengalu Zachodnim, w Indiach, przetestowali zdolność homeopatycznego preparatu, Arsenicum album 30C do przyspieszenia procesu usuwania arszeniku, u 123 osób cierpiących z powodu zatrucia arszenikiem, wskutek spożycia zatrutych wód gruntowych. Preparat podawano z przerwami, przez 7 i 10 dni, sprawdzając u wszystkich badanych poziom arszeniku we krwi i moczu oraz aktywność różnych markerów toksyczności, pod koniec każdej z przerw. Przeprowadzona analiza rezultatów potwierdziła, że podanie Arsenicum album 30C tej grupie ludzi, wiązało się z istotną statystycznie redukcją poziomu arszeniku we krwi i moczu, a także normalizacją markerów toksyczności związanych z arszenikiem.
2. van den MeerschautL, Sunder A.Preparat Homeopatyczny Nervoheel N, może Stanowić Alternatywę dla Terapii Lorazepamem, w Lekkich Zaburzeniach Nerwowych. Evid Based Complement Alternat Med. 2009 Grudzień; 6(4): 507–515. To badanie, przeprowadzone w Belgii i Niderlandach, stworzono w celu porównania względnego wpływu kompleksu homeopatycznego (Nervoheel N) oraz lorazepamu (sprzedawanego w Australii jako Ativan), na leczenie 2478 osób ze zdiagnozowanymi lekkimi zaburzeniami nerwowymi różnego rodzaju, jak np. bezsenność, niepokój, nerwowość i wypalenie. Osoby, które wzięły udział w badaniu, poddano ocenie na początku próby i następnie zastosowano wobec nich kurację w nierandomizowanym, otwartym formacie, a później po 2 i 4 tygodniach, zostały one ponownie poddane ocenie przeprowadzonej przez ich lekarza prowadzącego. Analiza rezultatów po 4 tygodniach wykazała, że oba sposoby leczenia zapewniły znaczącą poprawę symptomatyczną, która była na nieco wyższym poziomie, w grupie stosującej Nervoheel N, w stosunku do grupy poddanej terapii lorazepamem.
3. Adler UC, Paiva NMP, Cesar AT, Adler MS, Molina A, Padula AE, Calil HM.Homeopatycznie Zindywidualizowane Potencje Q, w Porównaniu z Fluoksetyną, w Umiarkowanej i Ciężkiej Depresji: Podwójnie Ślepa, Randomizowana Próba Równoważna. Evid Based Complement Alternat Med. 2009, 17 Sierpnia. [Format Epub przed wydrukiem]. Wykorzystując randomizowany, podwójnie ślepy, kontrolowany placebo projekt, badacze z Federalnego Uniwersytetu w San Paolo, w Brazylii, zaangażowali 91 osób, u których zdiagnozowano w trakcie wywiadu depresję (używając kryteriów DSM-IV) i losowo przypisali ich do grupy leczonej za pomocą zindywidualizowanej terapii homeopatycznej, do grupy leczonej fluoksetyną (lekiem powszechnie wykorzystywanym w zwalczaniu depresji, znanym także jako Prozac) lub też do grup placebo obu tych terapii. Wykorzystując standardowy schemat leczenia w obu grupach, pod koniec 4 i 8 tygodnia, wszyscy którzy ukończyli badanie, zostali poddani ponownej ocenie, znów przy wykorzystaniu kryteriów DSM-IV, określającej nasilenie depresji. Analiza wykazała, że obydwa sposoby leczenia były równie skuteczne, przy nieco lepszych wynikach terapii homeopatycznej, względem fluoksetyny, a poziom skutków ubocznych leczenia w przypadku homeopatii, wynosił mniej niż połowę wartości skutków ubocznych stosowania fluoksetyny.
4. Witt CW, Ludtke R, Willich SN. Leczenie homeopatyczne pacjentów z chronicznym zapaleniem zatok: Perspektywiczne badanie obserwacyjne, z 8 letnim okresem kontrolnym. BMC Ear, Nose and Throat Disorders, 2009, 9:7 doi:10.1186/1472-6815-9-7. 132 osoby wzięły udział w tym badaniu. Cierpiały one na chroniczne zapalenie zatok przez średnio 10.7 lat i były leczone przez całkowitą liczbę 62 lekarzy. 97% tych pacjentów, leczono przedtem przy użyciu medycyny konwencjonalnej, bez żadnego widocznego sukcesu. Wszystkie z osób poddano zindywidualizowanej terapii homeopatycznej, a przez 2 lata ich lekarze prowadzący oceniali postępy leczenia oraz monitorowali nasilenie symptomów, jakość życia i stosowanie leków konwencjonalnych. Następnie pacjenci monitorowali swój własny progres, przez kolejne 6 lat. Wśród osób które zakończyły cały tok badań, stwierdzono redukcję średniej wartości symptomów zapalenia zatok, o 73%, zwiększenie poziomu fizycznej jakości życia o 38% oraz zwiększenie mentalnej jakości życia o 36%.
5. de Menezes Fonseca GRM, de Almeida Bolognani F, Durão FF, Souza KM, Accioly MCC, Bagarollo FM. Wpływ leków homeopatycznych na kognitywną i motoryczną sprawność dzieci autystycznych (Badanie pilotażowe) Int J High Dilution Res, 2008; 7(23); 63-71. W tym niekontrolowanym badaniu pilotażowym, przeprowadzonym w Brazylii, 30 dzieci z autyzmem zdiagnozowanym przy wykorzystaniu kryteriów DSM-IV i ocenianych w teście Psychoeducational Profile Revised (PEP-R), poddano zindywidualizowanej terapii homeopatycznej oraz organoterapii. Ocenę przy użyciu testu PEP-R przeprowadzono przed rozpoczęciem leczenia i ponownie, po 4-10 miesiącach od jego rozpoczęcia. Późniejsza ocena i analiza PEP-R, wykazała poprawę stanu zdrowia we wszystkich ocenianych kryteriach.
6. Marino R. Homeopatia i Zdrowie Zbiorowe: Epidemia Gorączki Tropikalnej Int J High Dilution Res. 2008; 7(25):179-185. W 2001 roku, w San Paulo, w Brazylii, badacz Renan Marino przeprowadził próbę przy wykorzystaniu leku homeopatycznego, Eupatorium perfoliatum 30C, w pojedynczej dawce, aby chronić mieszkańców przed rozwojem Gorączki Tropikalnej. Lek podano 1959 osobom, a następnie monitorowano ich stan, aby stwierdzić jakie efekty podanie leku wywoła w określonym czasie. Kiedy zebrano dane i porównano je z ilością zachorowań na Gorączkę Tropikalną, w zbliżonej lokalizacji, okazało się, że pojedyncza dawka leku homeopatycznego, wiązała się z 81% redukcją rozwoju choroby.
Badania na Zwierzętach
1. Khuda-Bukhsh AR, Bhattacharyya SS, Paul S, Dutta S, Boujedaini N, Belon P. Modulacja Białek Sygnałowych: Prawdopodobny Mechanizm Wyjaśniający, w jaki Sposób Potencjonowany Lek Secale Cor 30C, Rozcieńczony Powyżej Limitu Avogadro, Zwalcza Brodawczaka Skóry u Myszy.Evid Based Complement Alternat Med. 2009,16 Czerwca. [Format Epub przed wydrukiem]. To badanie przeprowadzono na Wydziale Zoologii Uniwersytetu w Kalyani, w indyjskim Bengalu Zachodnim, a zostało ono zaprojektowane w celu przetestowania hipotezy mówiącej, że sposób w jaki lek homeopatyczny Secale 30C, leczy brodawczaka skóry, polega na modulacji białek sygnałowych, biorących udział w chorobie. O ile modulacja może występować jako efekt wtórny innego, pierwotnego działania, to badacze byli w stanie wykryć poprzez badania histologiczne, cytogenetyczne, immunofluorescencyjne, ELISA oraz testy immunoblot, nie tylko modulację białek sygnałowych towarzyszących patologii, ale również statystycznie istotną poprawę stanu zdrowia.
2. Hielm-Bjorkman A, Tulamo RM, Salonen H, Raekallio M. Ocena Terapii Komplementarnych w Osteoartretyzmie u Psów — Część II: Złożony preparat Homeopatyczny (Zeel). Evid Based Complement Alternat Med. 2009 Grudzień;6(4):465-71. Wydział Lekarski na Uniwersytecie w Helsinkach był miejscem, w którym przeprowadzono próbę polegającą na zbadaniu anty-osteoartretycznego działania preparatu Zeel, kombinacji homeopatycznie potencjonowanych składników. Wykorzystując randomizowany, podwójnie ślepy, kontrolowany placebo protokół, 44 psy cierpiące na osteoartretyzm, losowo przyporządkowano do grup którym podano preparat Zeel lub jedną z dwóch wersji placebo. Wszystkie psy otrzymywały leki przez okres 8 tygodni i były badane co 4 tygodnie, po przeprowadzeniu badania wstępnego, polegającego na ocenie mobilności, siły nacisku mięśni, przewlekłego bólu i indeksu mobilności ocenianego przez właściciela, jak również ilości przyjmowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Zebrane wyniki wykazały, że przy porównaniu z próbkami kontrolnymi, przyjmowanie preparatu Zeel wiązało się ze statystycznie istotną redukcją bólu osteoartretycznego.
3. Preethi KC, Nair CK, Kuttan R. Klastogenny potencjał ekstraktu i preparatu homeopatycznego z Ruty zwyczajnej w komórkach szpiku kostnego u myszy. Asian Pac J Cancer Prev. 2008 listopad-Grudzień;9(4):763-9. To hinduskie badanie przeprowadzono w celu oceny wpływu, jaki roślinny ekstrakt z Ruty zwyczajnej wywrze na komórki szpiku kostnego myszy oraz czy homeopatyczna potencja 200C tego samego materiału wywoła podobne efekty. Obydwie formy Ruty, plus substancja kontrolna były podawane oddzielnym grupom myszy w okresie 30 dni (ekstrakt został podany w dwóch stężeniach), a następnie zbadano komórki szpiku kostnego. Pod koniec okresu objętego badaniem pomiary wykazały, że w porównaniu ze środkami kontrolnymi, zarówno ekstrakt roślinny, jak i potencja 200C Ruty zwyczajnej, okazały się wywoływać statystycznie istotne zmiany w morfologii jąder komórkowych, ogólnej morfologii komórkowej oraz w komórkowym DNA. Warto zauważyć, że badanie opublikowane przez tego samego autora w roku 2006 wykazało, że ekstrakt roślinny z Ruty i jej potencja 200C, wykazywały cytotoksyczność wobec kilku popularnych form guzów. Fakt, że obie formy Ruty wywołują taki sam problem w zdrowych komórkach, jaki są zdolne leczyć w komórkach już znajdujących się w tym stanie, jest użytecznym przykładem na zasadę similium homeopatycznego w akcji.
4. Martins CR, Vieria EC, Gazim ZC, Massambani C. Leczenie Subklinicznego Zapalenia Sutka poprzez Homeopatyczną Suplementację Minerałów w Diecie Krów Mlecznych w Okresie Laktacji - Studium Przypadku. Cultura Homeopática, 2007, 19, Kwiecień-Czerwiec, 16-19. Próba została przeprowadzona na Uniwersytecie w Paranaense. Autorzy tego niekontrolowanego testu, sprawdzili 4 różne kompleksy leków homeopatycznych, których składniki dobrano na podstawie ich indywidualnego działania patogenetycznego oraz ich zdolności modyfikacji symptomów subklinicznego zapalenia sutka. 32 krowy cierpiące na klinicznie potwierdzone zapalenie sutka, zostały indywidualnie przypisane do jednej z 4 grup, w zależności od symptomów chorobowych oraz poddane codziennej kuracji lekiem. U krów zbadano liczebność komórek zapalnych przed podaniem kombinacji leków homeopatycznych, a następnie, po 90 dniach od rozpoczęcia leczenia. Ocena wyników pozwoliła oszacować, że średnio biorąc, terapia przy użyciu kompleksów leków homeopatycznych, wiązała się z redukcją odpowiedniej liczby komórek zapalnych, z wartości 44.5% do 3.9%.
5. Alecu A, Alecu M, Cojocaru A, Brezeanu R. Wpływ leku homeopatycznego, Arnica montana 7C, na mechaniczne urazy u myszy. Cultura Homeopática, 20, Lipiec-Wrzesień, 2007, 16-18. Badacze rumuńskiego Uniwersytetu Medycyny i Farmacji, Targu Mures, przeprowadzili to badanie w celu oceny efektów, o ile wystąpią, jakie Arnica 7C mogła wywołać u myszy cierpiących z powodu urazów, w porównaniu do placebo. 40 myszy cierpiących z powodu urazów, losowo przypisano do grup którym podano placebo lub Arnica 7C, a efekty obu sposobów leczenia poddano ocenie pod względem obrzęku i bólu, co 15 minut w okresie 3 godzin. Zebranie i przeanalizowanie rezultatów wykazało, że Arnica 7C spowodowała statystycznie widoczną różnicę obu badanych parametrów, w stosunku do placebo.
6. Alecu A, Alecu M, Marcus G, Brezeanu R, Cojocaru A. Wpływ leków homeopatycznych Arnica montana i Staphisagria na czas leczenia ran chirurgicznych.Cultura Homeopática, 2007, 20, Lipiec-Wrzesień, 19-21. Ten kontrolowany eksperyment został zaprojektowany w celu sprawdzenia hipotezy, że leki homeopatyczne Arnica i Staphysagria przyspieszają leczenie nacięć powstałych podczas operacji. 75 szczurów, które przeszły operację, przypisano losowo do grup otrzymujących jeden z preparatów Arnica 7C, Arnica 30C, Staphysagria 7C, Staphisagria 30C lub placebo. Rany zostały zaszyte i obserwowane codziennie pod kątem stopnia zbliznowacenia. Analiza wykazała, że obydwie potencje obydwu zastosowanych leków zapewniły podobne przyspieszenie procesu leczenia, redukując czas bliznowacenia, z 20-23 dni dla placebo, do średnio 15-16 dni dla leków homeopatycznych.
7. Barzon CD, de Medeiros F, Moraes RE, da Silva LCM, Massambani C, Takemura OS, Gazim ZC. Wstępne badanie leczenia homeopatycznego subklinicznego zapalenia sutka oceniane poprzez zbadanie ilości komórek somatycznych oraz CMT (California mastitis test). Int J High Dilution Res, 2008; 7(24): 147-151 147. To niekontrolowane badanie, przeprowadzone na Uniwersytecie Paranaense w Brazylii, sprawdzało skuteczność kompleksu leków homeopatycznych, w leczeniu subklinicznego zapalenia sutka u bydła w ustalonym okresie czasu. 25 krów cierpiących na subkliniczne zapalenie sutka, leczono przez 75 dni, a w celu oceny postępów klinicznych, wykorzystano California Mastitis Test oraz ocenę ilości komórek somatycznych,. Kompleks homeopatyczny spowodował istotne klinicznie zahamowanie choroby u 82% leczonych krów.
Badania na Roślinach
1. Bonfim FPG, Martins ER, das Dores RGR, Barbosa CKR, Casali VWD, HonórioICC. Użycie homeopatycznego preparatu Arnica montana w przyspieszeniu wzrostu korzeni Rosmarinus officinalis L. i Lippia alba. Int J High Dilution Res, 2008; 7(23); 113-117 113. To brazylijskie badanie zainicjowano w celu oceny wpływu preparatów Arnica 3C, 6C, 9C i 12C, na liczbę i długość pędów korzeni, a także odsetek oraz jakość zbiorów Rozmarynu i Lippii Białej, w porównaniu z dwiema różnymi próbkami kontrolnymi. Po dodaniu 10 kropli każdej potencji Arnica do 400ml wody i czterokrotnym podlaniu każdej z roślin, a następnie sprawdzeniu osiągniętych rezultatów z próbkami kontrolnymi, analiza odstępstw wykazała, że potencje 3C, 6C i 12C preparatu Arnica stymulują wszystkie badane aspekty wzrostu korzeni u obu gatunków.