BADANIA HOMEOPATII – 20
Część 20 z serii artykułów Roberta Medhursta, prezentującej badania dotyczące homeopatii. Badania te obejmują ludzi, zwierzęta i rośliny.
Czy ci z nas, którzy akceptują fundamentalne założenie homeopatii, Similia Similibus Curantur, muszą koniecznie potwierdzać tę tezę badaniami? Dla wielu ludzi, zasada ta jest tak łatwo akceptowalna, że stała się kwestią zdrowego rozsądku, nie wymagającą żadnego uzasadnienia. Wiele z czynności wykonywanych w naszych klinikach jest oparte na tym samym zdrowym rozsądku, na tym, czego nauczyliśmy się od innych podczas szkoleń, na naszej wiedzy pochodzącej z różnego rodzaju tekstów i dzienników, czy wreszcie na tym, czego nauczyliśmy się przez własne doświadczenie lub obserwację. Jednak co począć z ludźmi, dla których zdrowy rozsądek się nie liczy – klientami, potencjalnymi klientami, lekarzami innych dyscyplin medycyny oraz ludźmi mogącymi potencjalnie wpłynąć na naszą zdolność wykonywania zawodu, czy sposób w jaki go wykonujemy, jak - na przykład - osoby pracujące na różnych poziomach administracji rządowej? Dla takich ludzi, obiektywne i wiarygodne dowody mogą być użyteczne, a nawet mogą stanowić kwestię zasadniczą i między innymi o tym właśnie pamiętając, przedstawiam kolejne streszczenia najnowszych i najbardziej wartych uwagi badań dotyczących homeopatii.
Badania na Ludziach
1. Colin P. Homeopatia, a alergie oddechowe: seria 147 przypadków. Homeopathy, 2006, 95, 2, 68-72. W tej serii przypadków, 147 pacjentów cierpiących z powodu alergii oddechowej, którzy zgłosili się do prywatnej kliniki homeopatycznej, poddano ogólnoustrojowemu leczeniu homeopatycznemu. Z tej grupy pacjentów, 105 osób cierpiało na alergie ucha, nosa i gardła. Jedynie 2 pacjentów nie odpowiedziało pozytywnie na leczenie, a u żadnej z osób nie stwierdzono nasilenia objawów. Pozostałych 42 pacjentów cierpiało z powodu alergii płucnych i wszyscy, za wyjątkiem 5 przypadków, odczuli poprawę stanu zdrowia, a u 2 z tych 5 osób stwierdzono nasilenie objawów chorobowych.
2. Frass M, i inni. Wpływ preparatu potassium dichromate na wydzieliny tchawiczne u pacjentów w stanie krytycznym. Chest. 2005, 127, 3, 936-41. Ciągliwe wydzieliny tchawiczne często komplikują lub nawet uniemożliwiają ekstubację pacjentów oddychających ze stałym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych. Problem ten spowodował konieczność przeprowadzenia badania obejmującego 50 pacjentów oddychających ze stałym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych, których losowo przypisano do grupy otrzymującej 5 globulek Kali bic 30C, dwa razy dziennie, albo taką samą dawkę globulek placebo, podanych również dwa razy dziennie. Rezultaty badania zostały ocenione na podstawie ilości wydzieliny tchawicznej, począwszy od 2 dnia badania, długości czasu spędzonego przez pacjentów na oddziałach intensywnej opieki medycznej, na których przebywali oraz czasu, jaki upłynął do ich pomyślnej ekstubacji. Po przeprowadzonej ocenie rezultatów, okazało się, że pacjenci którym podano preparat Kali bic, wytwarzali mniej wydzieliny tchawicznej, niż pacjenci którzy otrzymywali placebo, ich czas pobytu na OIOM-ie był krótszy, niż pacjentów przyjmujących placebo, tak samo, jak czas który upłynął do ich pomyślnej ekstubacji.
3. Frei H, Thurneysen A. Homeopatia w Ostrym Zapaleniu Ucha Środkowego u Dzieci: Efekt Leczenia, czy Samoistne Ustąpienie Objawów? British Homeopathic Journal, 2001, 90, 4, 180-2. W badaniu obejmującym 230 dzieci z ostrym zapaleniem ucha środkowego, terapia homeopatyczna została porównana ze środkiem placebo, aby ocenić, czy ten sposób leczenia zapewni szybsze rezultaty, niż wykorzystanie środka placebo. Po 12 godzinach, 72% dzieci poddanych leczeniu homeopatycznemu, odczuło wyraźną poprawę, która nastąpiła 2.4 raza szybciej, niż odpowiedź na placebo.
4. Friese KH, Zabalotnyi DI. Homeopatia w ostrym zapaleniu górnych dróg oddechowych: Podwójnie ślepa próba kontrolowana placebo, wykazuje efektywność i dobrą tolerancję kombinacji leków homeopatycznych. HNO (Organ of the Deutsche Gesellschaft der Hals-, Nasen- und Ohrenärzte)2007, 55, 4, 271-7. Wykorzystując randomizowaną, podwójnie ślepą metodę badania,144 pacjentom cierpiącym na ostre zapalenie dróg oddechowych, podano kombinację leków homeopatycznych (Grupa A) lub placebo (Grupa B) i sprawdzono ich stan w 0, 7, 14 i 21 dniu terapii, za pomocą oceny symptomów zapalenia zatok (z najgorszą oceną wynoszącą 20). Po przeanalizowaniu rezultatów okazało się, że pacjenci z Grupy A, ocenili ustąpienie symptomów wynikiem 12.1+/-1.6 do 5.9+/-2.0 punktów po 7 dniach. Pacjenci z Grupy B odczuli spadek wyrażony wynikiem 11.7+/-1.6 do 11.0+/-2.9 punktów (p<0.0001). Ostateczne rezultaty pokazały, że kombinacja homeopatyczna spowodowała ustąpienie objawów u 90.3% pacjentów i poprawę u dalszych 8.3%, natomiast w grupie placebo dolegliwości nie uległy zmianie lub pogorszyły się u 88.9% pacjentów.
Badania na Zwierzętach
1. Chaudhuri S, Varshney JP.Leczenie kliniczne babeszjozy u psów, za pomocą preparatu homeopatycznego Crotalus horridus 200C. Homeopathy, 2007, 96, 2, 90-4. Babeszjoza jest chorobą pasożytniczą, na którą cierpią psy. Chorobę wywołuje zakażenie protistami Babesia gibsoni, zazwyczaj przenoszonymi przez kleszcze. W tym zestawieniu przypadków klinicznych, porównano wpływ działania preparatu Crotalus horridus 200C na zarażone psy, z efektami standardowego leczenia farmaceutycznego za pomocą diminazine aceturate. Po 18 dniach od podania leków oceniono rezultaty i okazało się, że pod względem wyników klinicznych różnych symptomów występujących u zarażonych psów, preparat Crotalus horridus 200C zapewnił taki sam poziom klinicznego powrotu do zdrowia, jak przy zastosowaniu diminazine aceturate.
2. de Paula Coelho C, i inni. Terapeutyczne i Patogenetyczne Modele Zwierzęce dla Dolichos pruriens. Homeopathy, 2006, 95, 3, 136-43. To badanie zostało zaprojektowane w celu oceny efektu, jaki wywołają różne homeopatyczne potencje preparatu Dolichos pruriens, na świąd sztucznie indukowany u szczurów laboratoryjnych, a także aby stwierdzić czy te potencje mogą wywołać efekt provingu u zdrowych zwierząt. W pierwszej części badania (przeprowadzonej na ślepo), szczurom z wywołanym świądem, podawano rosnące potencje środka przez okres 30 dni, a rezultaty porównano z próbkami placebo. Okazało się, że wszystkie potencje remedium zapewniły efekt terapeutyczny wobec wywołanego świądu. W drugiej części badania, również przeprowadzonej na ślepo, nie stwierdzono efektów provingu.
3. Falkowski GJS, i nni, Preparaty Causticum hahnemanni, Conium maculatum i Lycopodium clavatum w wysokich rozcieńczeniach zmniejszają liczebność pasożytów u myszy zainfekowanych pierwotniakiem Trypanosoma cruzi. Int J High Dilution Res, 2012, 11, 40, 198-199. Sprawozdanie z XXVI symposium GIRI; 2012,Wrzesień, 20-22; Florencja (Włochy). W tym brazylijskim badaniu, przyjrzano się efektom wywołanym przez homeopatycznie przygotowane Causticum 13C, Conium maculatum 13C i Lycopodium clavatum 13C, u myszy zainfekowanych T. cruzi, organizmem związanym z powstawaniem choroby Chagasa u ludzi. W randomizowanej, ślepej, kontrolowanej próbie, myszom podano jeden z 3 testowanych leków lub próbkę placebo, aby sprawdzić prewencyjne zdolności tych substancji. Liczebność pasożytów i parametry kliniczne były oceniane każdego dnia. W porównaniu ze środkiem kontrolnym, wszystkie testowane leki zapewniły znaczący poziom ochrony, a najlepsze rezultaty osiągnięto w przypadku Lycopodium.
4. Chakraborty I, Sukul A, Sukul NC. Nux Vomica 200 CH redukuje ciężki hipnotyczny efekt wywołany alkoholem u młodych ropuch. Int J High Dilution Res, 2012, 11, 40, 208-208. Sprawozdanie z XXVI symposium GIRI; 2012,Wrzesień, 20-22; Florencja (Włochy). Poprzednie badanie wykazało, że homeopatycznie przygotowane Nux vomica posiada zdolność łagodzenia dolegliwości wywołanych alkoholem. W tym hinduskim badaniu, powtórzono wcześniej przeprowadzone doświadczenie. Wykorzystując 10 powtórzeń tego samego eksperymentu, młodym ropuchom podano środek Nux vomica 200C lub substancję kontrolną, a następnie poddano działaniu dawek etanolu wystarczających aby wywołać u zwierząt utratę równowagi. Następnie oceniono zdolność zwierząt do odzyskania równowagi i wykazano, że w porównaniu ze środkiem kontrolnym, zastosowanie Nux vomica 200C wiązało się z wyraźnym zmniejszeniem utraty równowagi wywołanej etanolem.
Badania na Roślinach
1. Trebbi G, i inni. Fitopatologiczna i nutraceutyczna ocena roślin kalafiora poddanych działaniu wysokich rozcieńczeń trójtlenku arsenu.Int J High Dilution Res, 2012, 11, 40, 161-162. Sprawozdanie z XXVI symposium GIRI; 2012,Wrzesień, 20-22; Florencja (Włochy). Grzyb Alternaria brassicicola, jest powszechną przyczyną występowania ciemnej plamistości liści u kalafiora (Brassica oleraceaL.). W tym doświadczeniu, badacze z Uniwersytetu w Bolonii sprawdzili właściwości antygrzybicze homeopatycznie przygotowanego Arsenic trioxide 35X oraz Cuprum metallicum 5X i porównali je z próbkami kontrolnymi. Przeprowadzono 2 eksperymenty. W pierwszym z nich, przygotowano zawiesiny zarodników w testowanych substancjach i przy pomocy mikroskopu zarejestrowano ich hamujący wpływ na kiełkowanie roślin, po inkubacji w 25°C, trwającej 5 godzin. W drugim eksperymencie, te same działania przetestowano na roślinach ze sztucznie zaszczepionym grzybem. W tym celu, pole testowe, na którym miały być hodowane rośliny, podzielono na działki, według całkowicie randomizowanego projektu. W pierwszej próbie, rośliny były sztucznie zaszczepione i leczone każdego tygodnia; poziom infekcji oceniano na podstawie wyglądu głów kalafiora. Drugą próbę przeprowadzono na tym samym polu, mając na celu wywołanie naturalnej infekcji, dzięki zakażonym pozostałościom poprzedniego plonu. W końcowej fazie pomiarów, oceniano pewne określone parametry fizjologiczne oraz zawartość glukozynolanów, w głowach kalafiorów. Podczas analizy, zespół stwierdził, że substancje Arsenic 35X oraz Cuprum 5X wywołały wyraźne zmniejszenie średniego poziomu infekcji (-50%). Dodatkowo, fizjologiczne i nutraceutyczne analizy zdrowych roślin wykazały, że Arsenicum spowodowało wyraźny wzrost wielkości głów kalafiorów, jak i zawartości glukozynolanów.
Badania In Vitro
1. Huh YH, Kim MJ, Yeo MG. Terapia Preparatem Homeopatycznym Rhus toxicodendron zwiększyła ekspresję cyklooksygenazy-2 w pierwotnie wyhodowanych mysich chondrocytach. Homeopathy, 2013, 102, 4, 248-53. W tym badaniu in-vitro, kultury mysich chondrocytów wystawiono na działanie preparatu homeopatycznego Rhus toxicodendron, w potencjach 4X, 30X, 30C oraz 200C. Następnie oceniono ekspresję kolagenu typu II, który jest białkiem znacznikowym chondrocytów, a także cyklooksygenazy-2 (COX-2), która odpowiada za biosyntezę prostaglandyny E2 (PGE2) oraz regulację odpowiedzi przeciwzapalnej. Ocenę przeprowadzono za pomocą metod biochemicznych i immunologicznych, takich jak reakcja odwrotnej transkrypcji łańcuchowej polimerazy (RT-PCR), ilościowa (lub w czasie rzeczywistym) RT-PCR (qRT-PCR) oraz metoda immunoblot. Antyzapalne działanie leków było wyraźnie widoczne. Wszystkie potencje Rhus tox, a najbardziej potencja 30X, zwiększyły ekspresję COX-2 mRNA, a także ekspresję mRNA zarówno w analizach RT-PCR, jak i qRT-PCR. Potencje 4X, 30X i 30C hamowały ekspresję kolagenu typu II, co sugerowałoby, że Rhus tox wywołuje dedyferencjację chondrocytów. Dodatkowo, terapia za pomocą Rhus tox w potencji 30X wyraźnie zwiększała uwalnianie PGE2 w porównaniu do innych homeopatycznych potencji Rhus tox.