BADANIA HOMEOPATII – 18
Homeopata Robert Medhurst prezentuje 18 część swojej serii ważnych naukowych badań dotyczących homeopatii. Badania obejmują ludzi, zwierzęta i rośliny. Znakomita odpowiedź na głosy krytyków.
Czytelnicy tego dziennika z pewnością zauważyli streszczenia badań dotyczących homeopatii, w poprzednich wydaniach. Starając się dostarczać na bieżąco informacje dotyczące tej dziedziny, zamieszczam poniżej kolejne z przykładów skuteczności działania terapii homeopatycznych.
Badania na Ludziach
1. Rabe A., Weiser M., Klein P. Skuteczność i tolerancja remedium homeopatycznego, w porównaniu z terapią konwencjonalną, wobec łagodnych infekcji wirusowych. International Journal of Clinical Practice, 2004, Wrzesień, 58, 9, 827-32. W tym obserwacyjnym badaniu kohortowym, 485 pacjentów z symptomami łagodnych infekcji wirusowych (gorączka, ból głowy, bóle mięśniowe, kaszel lub ból gardła), poddano leczeniu za pomocą konwencjonalnych środków medycznych lub złożonego środka homeopatycznego. Po ocenie przeprowadzonej przez lekarzy pod koniec okresu leczenia, kombinacja homeopatyczna okazała się skuteczna w przypadku 78% pacjentów, a leczenie konwencjonalne w przypadku 52% pacjentów.
2. Ammerschlager H., Klein P., Weiser M., Oberbaum M. Leczenie stanów zapalnych górnych dróg oddechowych – porównanie skuteczności kompleksu homeopatycznego, z lekiem xylometazolin. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2005, Luty, 12, 1,:24-31. W wieloośrodkowym, kontrolowanym badaniu kohortowym, 739 pacjentom cierpiącym na nieżyt nosa lub zapalenie zatok przynosowych, podano xylometazolin (lek powszechnie stosowany w przypadku niedrożności nosa, zapalenia zatok i kataru siennego) albo kombinację homeopatyczną. Obydwie formy terapii wykazały się porównywalną skutecznością.
3. Issing W., Klein P., Weiser M. Preparat homeopatyczny Vertigoheel kontra Ginkgo biloba w leczeniu zawrotów głowy u pacjentów w podeszłym wieku: podwójnie ślepa, randomizowana, kontrolowana próba kliniczna. Journal of Alternative and Complementary Medicine. 2005, Luty, 11, 1,155-60. Przez okres 6 tygodni, 170 osób w wieku od 60 do 80 lat, cierpiących na zawroty głowy wywołane przez arteriosklerozę, leczono przy wykorzystaniu kombinacji homeopatycznej lub preparatu ziołowego Gingko biloba. Za pomocą kwestionariusza wypełnianego przez pacjentów oraz oceny lekarskiej wykorzystującej chód w linii prostej i inne testy i metody oceny stanu pacjentów, biorący udział w badaniu pacjenci stwierdzili, że homeopatyczna kombinacja zapewniła tak samo dobre wyniki, jak preparat gingko.
4. Jacobs J., Herman P., Heron K., Olsen S., Vaughters L. Homeopatia w menopauzalnych symptomach u kobiet z wyleczonym rakiem piersi: wstępne, randomizowane badanie kontrolne. Journal of Alternative and Complementary Medicine. 2005, Luty, 11, 1, 21-7. W tym badaniu porównywano skuteczność zindywidualizowanej terapii homeopatycznej, z homeopatyczną kombinacją leków oraz placebo, u 55 kobiet cierpiących z powodu syndromów menopauzalnych, przez okres 1 roku. Zarówno zindywidualizowana, jak i złożona terapia homeopatyczna, zapewniły poprawę symptomów w stosunku do placebo, a leczenie zindywidualizowane, przyniosło najlepsze efekty w pierwszych 3 miesiącach okresu poddanego ocenie.
5. Kim L.S., Riedlinger J.E., Baldwin C.M., Hilli L., Khalsa S.V., Messer S.A., Waters R.F. Leczenie sezonowego alergicznego nieżytu nosa, za pomocą preparatu homeopatycznego przygotowanego na bazie popularnych alergenów, występujących w Południowo-Wschodniej części USA: Randomizowana, kontrolowana próba kliniczna. Annals of Pharmacotherapy. 2005, Kwiecień, 39, 4, 617-24. W tej podwójnie ślepej próbie, 34 pacjentów, u których zdiagnozowano umiarkowany - do ciężkiego, sezonowy alergiczny nieżyt nosa, losowo przypisano do grupy otrzymującej placebo lub kombinację potencjonowanych alergenów (składającą się z pyłków drzew, traw lub chwastów zidentyfikowanych jako alergeny). Po 4-tygodniowym okresie leczenia, w czasie którego badani stosowali potencjonowaną mieszankę alergenów lub placebo w postaci sprayu 3 razy dziennie, zostali oni poddani ocenie na podstawie specyficznych symptomów alergicznych, przy wykorzystaniu 3 osobnych formatów kwestionariuszy (RQLQ, MOS SF-36 oraz WPAI). Potencjonowana kombinacja alergenów wywołała znaczące, pozytywne zmiany, w porównaniu do placebo.
6. Weatherley-Jones E., Nicholl J.P., Thomas K.J., Parry G.J., McKendrick M.W., Green S.T., Stanley P.J., Lynch S.P. Randomizowana, kontrolowana, potrójnie ślepa próba efektywności leczenia homeopatycznego, wobec zespołu przewlekłego zmęczenia. Journal of Psychosomatic Research. 2004, Luty, 56, 2, 189-97. W tej dobrze skontrolowanej próbie, w której lekarz, badany oraz analityk, nie mieli świadomości wykonywania zadań grupowych aż do momentu zakończenia okresu zbierania danych, zindywidualizowane leczenie homeopatyczne, zostało porównane z placebo, na grupie 79 osób cierpiących na zespół przewlekłego zmęczenia (określony za pomocą kryteriów CFS). Próba została przeprowadzona na przestrzeni 6 miesięcy, a comiesięczne obserwacje wykorzystano w celu oceny postępów klinicznych, badanych w pierwszym rzędzie zgodnie ze skalą MFI, a także pomocniczo, w skalach FIS i FLP. Według pomiarów przeprowadzonych w skali MFI, u pacjentów wykorzystujących zindywidualizowaną terapię homeopatyczną, stwierdzono znaczną poprawę wobec grupy placebo.
Badania na Zwierzętach
1. Pedalino C.M.V., Perazzo F.F., Carvalho J.C.T., Matinho K.S., Massoco C. de O, Bonamin L.V. Skuteczność preparatów Atropa belladonna oraz Echinacea angustifolia, w homeopatycznych rozcieńczeniach, w leczeniu eksperymentalnego zapalenia otrzewnej. Homeopathy, 2004, 93, 193-198. 36 myszom, z eksperymentalnie wywołanym zapaleniem otrzewnej, podano preparat Echinacea angustifolia w potencji 4X, kombinację Belladonna i Echinacea w różnych potencjach homeopatycznych, kombinację Echinacea w zmieszanych potencjach, 2 oddzielne kombinacje Belladonna w zmieszanych potencjach lub substancję kontrolną. Wyniki zmierzono za pomocą polimorfojądrowej migracji komórek, zawartości procentowej komórek jednojądrzastych, proporcji zdegenerowanych leukocytów oraz charakterystyk fagocytozy. Wszystkie testowane substancje homeopatyczne, wywołały pozytywny efekt, a kombinacja potencji Belladonna i Echinacea zapewniła maksymalny wzrost polimorfojądrowej migracji komórek oraz fagocytozy.
2. Sato D.Y.O., Wal R., de Oliveira C.C., Cattaneo R.I., Malvezzi M., Gabardo J., Buchi D. de F. Histopatologiczne i immunofenotypowe badania normalnych myszy i nosicieli mięsaka 180, poddanych działaniu kompleksowego środka homeopatycznego. Homeopathy, 2005, Styczeń, 94, 1, 26-32. 55 myszom z eksperymentalnie wychodowanym mięsakiem, podano placebo lub kombinację homeopatyczną i obserwowano codziennie, przez okres 21 dni. W porównaniu do zwierząt otrzymujących placebo, myszy którym podano kombinację homeopatyczną, wykazały zmniejszenie rozmiarów guza, zwiększenie infiltracji przez komórki limfoidalne, a także granulację i zwłóknienie tkanek otaczających guz, które to czynniki wskazują na pozytywny efekt leczenia.
3. Biswas S.J., Khuda-Bukhsh A.R. Ocena potencjału ochronnego potencjonowanego leku homeopatycznego, Chelidonium majus, w hepatokarcynogenezie zaindukowanej barwnikiem azowym u myszy. Indian Journal of Experimental Biology. 2004, Lipiec, 42, 7, 698-714. W tym badaniu, grupom myszy podano substancje, które w normalnych warunkach powinny wywoływać raka wątroby. W tym samym czasie, wyselekcjonowanym z tej grupy zwierzętom, podano lek homeopatyczny Chelidonium w potencjach 30C lub 200C albo kontrolny środek placebo. Obie potencje Chelidonium zapewniły wyraźny efekt ochronny wobec formowania się komórek rakowych i w pozytywny sposób wpłynęły na niektóre z markerów hematologicznych, normalnie związanych z hepatotoksycznością.
Badania na Roślinach
1. Baumgartner S., Thurneysen A., Heusser P. Stymulacja wzrostu grochu zwyczajnego (Pisum sativum L.) przez homeopatyczne potencje substancji wzrostu roślin. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2004, Październik,11, 5,:281-92. W próbie oceny wpływu homeopatycznie potencjonowanych substancji wzrostu roślin, na charakterystykę wzrostu pędów grochu zwyczajnego, kultury roślin zanurzono na okres 24 godzin, w roztworach zawierających 4 różne substancje wzrostu roślin, w potencjach od 12X do 30X. Następnie porównano je z kulturami wyhodowanymi w substancji kontrolnej. Przy pomiarze długości pędów, przeprowadzonym 14 dnia wzrostu, kultury hodowane w potencjonowanych substancjach wzrostu, wykazały ich mierzalny wpływ na charakterystykę wzrostu sadzonek, w porównaniu do substancji kontrolnej, a na największą uwagę zasłużył środek Gibberellin 17X, który wywołał największą stymulację wzrostu roślin.
Badania In Vitro
1. Glatthaar-Saalmuller B., Fallier-Becker P., Weiser M. Wpływ homeopatycznie przetworzonego Koenzymu Q10 na namnażanie i redyferencjację komórek śródbłonka. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2004, Październik, 11, 5,:267-73. Koenzym Q10, znany ze swoich zdolności do regulacji metabolizmu i namnażania komórek, został zbadany pod kątem wywoływania takich samych efektów, po poddaniu go procesowi homeopatycznego potencjonowania. Niezróżnicowane kultury komórek śródbłonka ludzkiej żyły pępowinowej, poddano działaniu różnych potencji Koenzymu Q10 (5X do 10X). Następnie poddano ocenie współczynnik podziału komórkowego, badając go za pomocą cytometrii przepływowej oraz różnicowania komórkowego, określonego przez wyrażenie czynnika von Willebranda. Potencje od 7X do 10X Koenzymu Q10, a w szczególności potencja 8X, zwiększyły namnażanie się komórek, podczas gdy żadna z potencji nie wydawała się wpływać na różnicowanie się komórek.