BADANIA HOMEOPATII – 23
Homeopata Robert Medhurst prezentuje część 23 swojej serii poświęconej badaniom homeopatii. Jest to znakomity materiał, aby przeciwstawić się krytyce.
Krytycy homeopatii wciąż twierdzą, że nie istnieją dowody potwierdzające jej skuteczność. To nieprawda. Zdają sobie z tego sprawę zarówno oni, jak i każdy, kto jest zainteresowany poszukiwaniem takich dowodów. Poważniejszym problemem jest fakt, że opinia publiczna – ludzie, którzy mogliby na dobrodziejstwach tej formy medycyny najwięcej skorzystać – albo nie słyszą żadnych informacji potwierdzających jej skuteczność, albo za pośrednictwem mediów, odbierają okazjonalne deklaracje, dowodzące że jednak nie działa. W postaci poniższego wykazu doświadczeń medycznych, dostarczamy kolejną dawkę amunicji, którą możecie wykorzystać, aby takim niewiarygodnym informacjom się przeciwstawić.
Badania na Ludziach
1. Muscari-Tomaioli G, i inni. Badanie Obserwacyjne dotyczące Jakości Życia Pacjentów z Bólami Głowy, poddanych Leczeniu Homeopatycznemu. British Homoeopathic Journal, 2001, 9, 4, 189-97. W tym badaniu, 53 pacjentów, cierpiących z powodu bólów głowy, było leczonych przez autorów projektu, przy wykorzystaniu ogólnoustrojowych leków homeopatycznych. W badaniu wykorzystano kwestionariusze oceny jakości życia SF-36, które zostały wypełnione przed, a następnie po 4-6 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Więcej niż 60% pacjentów odczuło poprawę stanu zdrowia.
2. Oberbaum M, i inni. Wpływ leków homeopatycznych, Arnica montana i Bellis perennis, na umiarkowane krwawienie poporodowe – randomizowane, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie: wstępne rezultaty. Complement Ther Med, 2005 13, 2, 87-90. 40 kobiet, które doświadczyły krwawienia poporodowego, zostało losowo podzielone na grupy, którym podano: mieszankę Arnica 30C i Bellis 30C, Arnica 6C i Bellis 6C lub placebo. W 72 godzinie krwawienia, zmierzono średnie wartości hemoglobiny, co pozwoliło zauważyć, że kobiety otrzymujące terapię homeopatyczną, odczuwały wyraźnie zmniejszony poziom zmian wartości hemoglobiny, niż te, którym podano próbki placebo.
3. Pai PN. Zastosowanie Preparatu Thiosinaminum w Leczeniu Zapalenia Rozcięgna Podeszwowego, ze współistniejącymi Ostrogami Kości Piętowych. British Homoeopathic Journal, 1992, Październik, 81, 173-175. W tym niekontrolowanym badaniu, 43 pacjentom cierpiącym z powodu zapalenia rozcięgna podeszwowego i ostróg kości piętowych, podano leki homeopatyczne w postaci Thiosinimum, Thiosinimum w połączeniu z Merc cor lub Thiosinimum w połączeniu z Merc biniod. Thiosinimum okazało się terapią o największym potencjale skuteczności wobec niedawno stwierdzonych przypadków.
4. Popov A.V. Homeopatia w Leczeniu Pacjentek ze stwierdzonym Włókniakomięśniakiem Macicy. British Homoeopathic Journal, 1992, Październik, 81, 164-167. W tym badaniu, 84 kobietom cierpiącym z powodu różnych form włókniakomięśniaków macicy, przepisano zindywidualizowane leki homeopatyczne i podawano je przez okres od 1 do 3 lat. Oceny przeprowadzone pod koniec leczenia wykazały, że dolegliwości bólowe zmniejszyły się u 79% pacjentek, nadmierne krwawienie zmniejszyło się u 75% pacjentek, a u większości badanych, zastosowane leczenie spowodowało redukcję objętości guza.
5. Rai Y. Leczenie Pacjentów Uzależnionych od Leków, za pomocą Homeopatii. CCRH Quarterly Bulletin, 16, 3&4, 1994, 25-28. 261 pacjentów, cierpiących z powodu symptomów związanych z odstawieniem leków uzależniających, poddano zindywidualizowanemu leczeniu homeopatycznemu. Remedia podano po 8-12 godzinach od odstawienia leków. 209 (80%) pacjentów uznało terapię za efektywną.
6. Riveron-Garrote M, i inni. Kliniczna Próba leczenia Astmy, Boletin Mexicano, 1998, 31, 54-61. W tej podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej placebo próbie, 63 chorych na astmę poddano trwającemu przez okres 4 miesięcy leczeniu, wykorzystując specyficzne remedia homeopatyczne lub środek placebo. Po ocenie przeprowadzonej za pomocą pomiarów wskaźnika przepływu szczytowego, okazało się, że 97% pacjentów przyjmujących leki homeopatyczne i 12% pacjentów przyjmujących placebo, odczuło poprawę.
Badania na Zwierzętach
1. Labrecque G., Guilleminot J. Skuteczność preparatu Bryonia w Eksperymentalnym Artretyzmie u Szczurów. Berlin Journal of Research in Homoeopathy, 1991, 1, 3, 169, (Sprawozdanie z Kongresu). W tym badaniu, 35 szczurom cierpiącym z powodu artretyzmu, podawano placebo albo potencje 4X, 4C lub 9C, homeopatycznego preparatu Bryonia, przez okres 15 dni, a następnie oceniono rezultaty uzyskane na różnych etapach kuracji, wykorzystując jako kryteria siłę uchwytu i ciężar ciała zwierząt. Pod koniec okresu terapii, wykazano, że wszystkie z zastosowanych potencji Bryonia, poprawiły kondycję zwierząt, w porównaniu ze środkiem placebo, a najlepszy efekt uzyskano w przypadku Bryonia 4C.
2. Rajkumar R, i inni. Efekty stosowania Kompleksu Homeopatycznego w celu indukcji rui oraz profil hormonalny krów poza sezonem rozrodczym. Homeopathy, 2006, 95, 3, 131-5. Z grupy 12 krów poza sezonem rozrodczym, 6 zostało wyselekcjonowanych, w celu poddania terapii kompleksem leków homeopatycznych, podawanych w ilości 15 pigułek, dwa razy dziennie, przez okres 10 dni. Pozostałe 6 krów spełniało rolę nieleczonych obiektów kontrolnych. Kuracja okazała się efektywna, wywołując ruję u wszystkich 6 leczonych krów, ze średnim 1 zapłodnieniem, przypadającym na 1,83 wykonanych prób. Dodatkowo, badacze odkryli, że poziom estradiolu u leczonych krów zwiększył się niemal dwukrotnie, w stosunku do poziomu przed wprowadzeniem kuracji. Rezultaty kuracji zaobserwowano po średnim okresie 27,5+/-5,3 dni.
Badania na Roślinach
1. Banerjee P, Sukul S. Lek homeopatyczny - Cuprum Sulphuricum – jest w stanie zwalczyć toksyczne efekty miedzi, przyspieszyć kiełkowanie nasion i zwiększyć aktywność peroksydazy w okazach Wspięgi chińskiej (Vigna unguiculata). Int J High Dilution Res, 2013, 12, 44, 129-130. Obrady XXVII Sympozjum GIRI; 2013 Wrzesień 03-04; Berno (Szwajcaria) 129. Wysokie stężenia miedzi mogą powodować efekty toksyczne w niektórych roślinach, z powodu swoich właściwości utleniająco-redukujących oraz katalizować wolne rodniki, takie jak reaktywne formy tlenu i nadtlenki złożone. To hinduskie badanie przeprowadzono w celu oceny wpływu wywołanego przez homeopatycznie przygotowany roztwór siarczanu miedzi w potencji 200C, na kiełkowanie nasion vigna unguiculata. 3 zestawy składające się ze 100 nasion, zostały przygotowane do wzrostu. 2 zestawy zanurzono w roztworze siarczanu miedzi 200C, a trzeci w substancji kontrolnej. Wszystkie zestawy następnie wystawiono na działanie materialnych dawek siarczanu miedzi. Waga nasion oraz długość osi wzrostu, zostały zbadane po upływie 24, 48 i 72 godzin. Zmierzono takie parametry, jak procentowa wartość poboru wody, całkowity poziom protein, chlorofilu, rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego cukru, a także określono poziom aktywności peroksydazy. Rezultaty potwierdziły, że we wszystkich obserwowanych parametrach, nasiona poddane działaniu siarczanu miedzi 200C, wykazywały znaczące różnice, w stosunku do próbek kontrolnych.
Badania In Vitro
1. De A, i inni. Potencjonowany lek homeopatyczny Arsenicum Album 30C, powstrzymuje wewnątrzkomórkowe powstawanie reaktywnych form tlenu oraz zwiększa ekspresję genu odpowiedzialnego za odporność na arszenik w bakteriach Escherichia coli, wystawionych na działanie arszeniku. Zhong Xi Yi Jie He Xue Bao, 2012, 10, 2, 210-27. Badacze z hinduskiegoUniversity of Kalyani, w bardziej użytecznej formie przyjrzeli się wpływom homeopatycznie przygotowanego trójtlenku arsenu (Arsenicum album) na toksyczność arszeniku w bakteriach E. coli. Bakterie wyhodowano w sub-bakteriobójczym stężeniu arseninu sodu i – według losowej procedury - wyeksponowano na działanie preparatu Arsenicum 30C oraz kilku substancji kontrolnych, a następnie poddano ocenie czynniki takie, jak wychwyt glukozy, specyficzna aktywność heksokinazy, peroksydaza lipidowa, dysmutaza ponadtlenkowa i katalaza, wewnątrz- i pozakomórkowa zawartość arseninu sodu, wzrost komórkowy, potencjał membrany komórkowej, uszkodzenie łańcucha DNA, wewnątrzkomórkowe reaktywne formy tlenu, trójfosforan adenozyny, zawartość wolnego glutationu, a także ekspresja genów arsB i ptsG. Analiza oraz porównanie z próbkami kontrolnymi wykazały, że użycie Arsenicum 30C było powiązane z redukcją toksyczności arszeniku w bakteriach E. coli, dzięki powstrzymaniu powstawania reaktywnych form tlenu, jak również wzrostowi tolerancji na arsenin.