BADANIA HOMEOPATII – 4/5
Poprzednie wydania tego dziennika zajmowały się aspektami badań dotyczących homeopatii. Niniejsze wydanie stanowi kontynuację tej pracy i opisuje kolejne doświadczenia.
Badania na ludziach
1. Manchanda R.K., Mehan N., Bahl R., Atey R., Podwójnie Ślepe Kliniczne Próby Kontrolowane Placebo, Leków Homeopatycznych w Leczeniu Kurzajek i Mięczaka Zakaźnego, CCRH Quarterly Bulletin, 1997, 19, 25-29. Próbę tę przeprowadzono w dwóch etapach, pierwszy – aby ocenić efektywność leczenia homeopatycznego kurzajek (wykorzystano remedia: Ruta graveolens, Nitricum acidum, Dulcamara, Causticum oraz Thuja), drugi – w celu oceny remedium homeopatycznego Calcarea carbonica, stosowanego przy Mięczaku Zakaźnym. Kontrolowane próby placebo, w których wzięło udział w sumie 147 osób, zażywających pojedyncze dawki leku w potencji 30C trzy razy dziennie, 200C dwa razy dziennie i 1M raz dziennie, przez 15 dni z rzędu, wykazały wyższość homeopatii nad placebo. Thuja okazała się najskuteczniejszym remedium wykorzystanym w leczeniu kurzajek.
2. Shealy C.N., Thomlinson P.R., Cox R.H. i Bormeyer V. Ból w Chorobie Zwyrodnieniowej Stawów: Porównanie - Homeopatia, a Acetaminofen. American Journal of Pain Management, 8, 3, Lipiec 1998, 89-91. W tej próbie, 65 osób cierpiących z powodu Osteoartrozy (OA) podzielono na 2 grupy i przy wykorzystaniu podwójnie ślepego testu podano im lek homeopatyczny lub Acetaminofen, popularny środek przeciwbólowy, wykorzystywany w OA. Badacze stwierdzili, że homeopatia zapewniła lepsze rezultaty uśmierzania bólu, niż Acetaminofen, nie wywołując żadnych niepożądanych reakcji.
3. Chapman E.H., Weintraub R.J., Milburn M.A., Pirozzo T.O., Woo E., Homeopatyczne Leczenie Łagodnego Urazowego Uszkodzenia Mózgu. Journal of Head Trauma and Rehabilitation, 14, 6, Grudzień 1999, 521-42. Podczas losowej, podwójnie ślepej próby kontrolowanej placebo, wykorzystującej 60 pacjentów i 4-miesięczny okres leczenia, zastosowanie homeopatii, wykazało znaczącą poprawę parametrów takich, jak „Łatwość Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych”, „Skala Klasyfikacji Objawów” oraz „Uczestnictwo w Czynnościach Codziennych”.
4. Davidson J.R.T., Morrison R.M., Shore J., Davidson R.T., Bedayn G., Homeopatyczne Leczenie Depresji i Lęku. Alternative Therapies, 3, 1, Styczeń 1997, 46-49. W tej próbie, 12 osób cierpiących na głęboką depresję, fobię społeczną lub zaburzenia lękowe, zostało poddane trwającej od 7 do 80 tygodni terapii polegającej na podawaniu indywidualnie przepisanych leków homeopatycznych i ocenione w klinicznej globalnej skali poprawy (CGIS) lub ocenianej samodzielnie, skali SCL-90 oraz Skali Fobii Społecznej (SPS). Chorzy zostali poddani leczeniu homeopatycznemu ponieważ sami o nie poprosili, albo z powodu nieskutecznej terapii konwencjonalnej. Całkowity wskaźnik odpowiedzi na leczenie homeopatyczne, wyniósł 58% w skali CGIS oraz 50% w skalach SCL-90 i SPS.
5. Sanchez-Resendiz J., Guzman-Gomez F., Zespół Policystycznych Jajników. Boletin Mexicano de Homeopatica, 30, 1997, 11-15. 36 kobiet cierpiących na Zespół Policystycznych jajników (PCOS), i odpowiadających mentalnemu obrazowi remedium homeopatycznego Pulsatilla, przyjmowało preparat Pulsatilla 6C, 4 szt. co godzinę w ciągu dnia, przez 2 tygodnie po zakończeniu menstruacji, a terapię powtórzono w 4 następujących po sobie cyklach. Pod koniec próby, u 30 z 36 kobiet stwierdzono całkowity zanik symptomów PCOS oraz produkcję normalnych pęcherzyków owulacyjnych, a pozostałe 4 przypadki z grupy 36, wykazywały brak symptomów choroby.
6. DorfmanP., Lassere N.M., Tetau M., Homeopatyczne Leki w Ciąży i Porodzie, Cahiers de Biotherapie, 94, Kwiecień 1987, 77-81. W tej podwójnie ślepej, losowej próbie, obejmującej grupę 93 kobiet, wykorzystano kombinację leków Caulophyllum, Actea racemosa, Arnica, Pulsatilla i Gelsemium, wszystkie w potencji 5C, w celu oceny ich wpływu na długość porodu i stopień komplikacji. Leki stosowano od początku dziewiątego miesiąca ciąży, i skróciły one czas porodu do 5.1 godziny, w porównaniu do placebo, które poskutkowało długością porodu na poziomie 8.5 godziny. Stopień komplikacji u pacjentek zażywających kombinację homeopatyczną, wynosił 11.3%, podczas gdy stopień komplikacji przy wykorzystaniu placebo, wynosił 40%.
7. Barnes J., Resch K-L., Ernst E., Homeopatia w Pooperacyjnej Niedrożności Jelit: Meta-Analiza. Biomedical Therapy, 17, 2, 1999, 65-70. Badacze przyjrzeli się istniejącym kontrolowanym próbom placebo dotyczącym tego schorzenia, wykorzystując czas pojawienia się pierwszych wiatrów po operacji, jako punkt odniesienia i ustalili, że remedia potencjonowane powyżej poziomu 12C niewiele różniły się od placebo, jednak próby, w których użyto remediów potencjonowanych poniżej progu 12C, pozwoliły uzyskać rezultaty statystycznie lepsze, niż placebo. Podczas badań przeanalizowano siedem prób.
8. Friese K.H., Kruse S., Ludtke R., Moeller H., Homeopatyczne Leczenie Zapalenia Ucha Środkowego u Dzieci. International Journal of Clinical Pharmacology and Therapeutics, 35, 7, 1997, 96-301. W tej próbie, 131 dzieci u których stwierdzono zapalenie ucha środkowego, zostało podzielone na dwie grupy. 28 dzieci było leczone przez grupę czterech laryngologów, którzy stosowali pojedyncze leki, bądź zestaw kropli do nosa, antybiotyków, leków sekretolitycznych lub przeciwgorączkowych (Grupa B). 103 dzieci było leczone przez jednego homeopatę, wykorzystującego jedno remedium homeopatyczne (Grupa A). Średnia długość trwania dolegliwości bólowych w Grupie A, wynosiła 2 dni, natomiast 3 dni - w Grupie B. 70.7% dzieci z Grupy A nie miało nawrotów choroby podczas pierwszego roku leczenia, a 29% miało maksimum 3 nawroty, natomiast w Grupie B, 56.5% nie miało nawrotów choroby podczas pierwszego roku leczenia, a 43.5% miało maksimum 6 nawrotów.
9. Taylor M.A., Reilly D., Llewellyn-Jones R.H., McSharry C., Aitchison T.C., Losowa Kontrolowana Próba Leczenia Homeopatycznego versus Placebo u Chorych z Całorocznym Alergicznym Nieżytem Nosa, British Medical Journal, 321, 19 Sierpień 2000, 471-476. Grupie 51 chorych cierpiących na całoroczny alergiczny nieżyt nosa, podano placebo lub potencję 30C ich głównego alergenu. Grupa, której podano leki homeopatyczne, wykazała znaczącą poprawę przepływu powietrza przez jamę nosową, w porównaniu z grupą placebo.
10. Jacobs J., Jimenez M., Malthouse S., Chapman E., Crothers D., Masuk M., Jonas W.B., Ostra Biegunka Dzieci - Replikacja., Journal of Alternative and Complementary Medicine, 6, 2000, 131-139. W replikacji poprzedniej próby, przeprowadzonej przez Jacobsa i innych, grupie 116 nepalskich dzieci, w wieku od 6 miesięcy do 5 lat, cierpiących na biegunkę, podano zindywidualizowany lek homeopatyczny lub placebo. Leczenie homeopatyczne wykazało wyraźną poprawę stanu pacjentów, w porównaniu do placebo.
Badania na zwierzętach
1. Sukul A., Sinhabau S.P., Sukul N.C., Redukcja Czasu Snu Zaindukowanego Alkoholem u białych myszy, przy pomocy Potencjonowanego Nux vomica przygotowanego w oparciu o 90% Roztwór Etanolu. British Homeopathic Journal, 88, 1999, 58-61. W eksperymencie kontrolowanym mającym na celu ocenę wpływu Nux vomica 30C na sen wywołany podaniem alkoholu, myszom, u których wywołano sen poprzez podanie 25% roztworu etanolu, podano substancję kontrolną lub Nux vomica 30C. Nux vomica 30C przygotowane w oparciu o 90% roztwór etanolu, w efektywny sposób wpłynęło na redukcję czasu snu.