BADANIA HOMEOPATII – 6
Homeopata Robert Medhurst aktualizuje cykl badań dotyczących homeopatii, analizując badania na ludziach, badania in-vitro oraz badania na zwierzętach.
Dostawcy komplementarnej i alternatywnej medycyny znajdują się pod coraz większym naciskiem organów nadzorczych i ortodoksyjnych lekarzy, aby wytłumaczyli się z wykorzystania homeopatycznych produktów oraz procesów leczenia. Istnieje tylko kilka innych form leczenia, które podlegają w tej materii równie wielkim naciskom, jak homeopatia. Brak jasno zdefiniowanego mechanizmu, oraz niechęć, jaką nauka ortodoksyjna przejawia wobec zaakceptowania faktu, że ekstremalnie niskie dawki materiału terapeutycznego, mogą wywołać jakikolwiek efekt kliniczny, sprawiają, że dowolne badania, dowodzące skuteczności homeopatii, stają się niezwykle istotne dla jej zwolenników. W poprzednich wydaniach tego dziennika, analizowałem wybiórczo co istotniejsze, pozytywne próby dotyczące leczenia homeopatycznego, a poniżej zamieszczam kolejne przykłady doświadczeń na tym polu wiedzy.
Badania na ludziach
1. Gerhard I., Wallis E., Zindywidualizowana Homeopatyczna Terapia Męskiej Bezpłodności. Homeopathy, 2002, 91, 133-144. Obserwacyjne badanie pilotażowe badało skutki zindywidualizowanej terapii homeopatycznej zastosowanej wobec 45 mężczyzn o ograniczonej płodności, ze szczególnym uwzględnieniem ilości plemników i jakości nasienia, poziomu hormonów i ogólnego stanu zdrowia. Ilość i ruchliwość plemników poprawiła się dzięki homeopatii i poprawa ta była porównywalna z leczeniem konwencjonalnym.
2. Rastogi D.P., Singh V.P., Singh V., Dey S.K., Rao K., Homeopatia w zakażeniu wirusem HIV. British Homoeopathic Journal, 1999, 88, 49-57.Podczas losowej, podwójnie ślepej próby kontrolowanej placebo, 50 osobom z asymptomatyczną infekcją HIV oraz 50 osobom z symptomatyczną (uporczywym ogólnym powiększeniem węzłów chłonnych) infekcją HIV, podano placebo lub zindywidualizowany lek homeopatyczny. Wykorzystując jako odnośnik, liczbę CD4+ve T-limfocytów przed i po badaniu, stwierdzono że leczenie homeopatyczne było skuteczne wobec symptomatycznych chorych, cierpiących na HIV, jednak nie było skuteczne w przypadku chorych asymptomatycznych.
3. Weiser M., Clasen B.P.E., Kontrolowane Podwójnie Ślepe badanie Homeopatycznego Leczenia Zapalenia Zatok Przynosowych. Biological Therapy,1995, 13, 1, 4- 11. Podczas losowej, podwójnie ślepej próby kontrolowanej placebo, 155 osobom cierpiącym na zapalenie zatok przynosowych, podano placebo lub homeopatyczną kombinację (Heel Euphorbium compositum). Subiektywne oceny wykazały znaczną poprawę u chorych, którym podano kombinację homeopatyczną.
4. Tuten C., McLung J., Redukcja Bólów Mięśniowych przy użyciu Arnica Montana. Alternative and Complementary Therapies, Grudzień 1999, 5, 6, 369- 372. 23 osobom podano placebo lub środek Arnica 6X w procesie leczenia opóźnionego bólu mięśni występującego po ćwiczeniach. Wyniki były oceniane subiektywnie przez uczestników badania oraz przez oznaczenie poziomu kinazy kreatyninowej (CK). Wysokie poziomy CK wskazują na uszkodzenia mięśni lub tkanki łącznej. Chociaż zanotowano małą, subiektywną różnicę pomiędzy dwoma grupami, osoby stosujące Arnica 6X wyprodukowały mniej CK niż osoby stosujące placebo, co wskazuje na fakt, że badani, u których zastosowano preparat Arnica doświadczyli zmniejszonego uszkodzenia tkanek podczas wysiłku.
5. Strauss L. C., Skuteczność Preparatów Homeopatycznych w Leczeniu ADHD. Biomedical Therapy, 2000, 18, 2, 197- 201. 20 dzieciom cierpiącym na ADHD, podano placebo lub kombinację homeopatyczną (Heel Selenium-Homaccord) i następnie oceniano w testach przeprowadzonych przed i po podaniu preparatu, a także pod względem występowania problemów psychosomatycznych, impulsywności oraz lęków. Kombinacja homeopatyczna wykazała lepsze efekty, niż środek placebo.
6. Shackleton M.F., Tondora C.M., Whiting S., Whitney M., Wpływ Homeopatycznego Preparatu Coca na Górską Chorobę Wysokościową. Complementary Health Practice Review, 2000, 6, 1, 45- 55. 11 członkom ekspedycji Everest Challenge Expedition, w 1998 roku, podano placebo lub preparat Coca 200C raz dziennie. Ocenie poddano pierwotne objawy choroby wysokościowej oraz stopień nasycenia krwi tlenem. Osoby zażywające lek homeopatyczny wykazywały mniejsze oznaki choroby wysokościowej.
7. Zambrano O.C., Wpływ Kompleksowych Preparatów Homeopatycznych na Odporność Aerobową, Pojemność Aerobową, Siłę i Elastyczność. Biomedical Therapy, 2000, 18, 1, 172- 175. U 25 osób przed i po ćwiczeniach fizycznych, przeprowadzono badanie wpływu kombinacji homeopatycznej (Rendimax) na poziom natlenienia komórek, akumulację kwasu mlekowego oraz czas regeneracji po wysiłku. Wyniki porównano z takimi samymi parametrami, zmierzonymi u 25 osób, które poddano takiemu samemu reżimowi ćwiczeń fizycznych. U badanych, u których zastosowano kombinację homeopatyczną, stwierdzono poprawę wszystkich badanych parametrów.
8. Schmidt C. A., Podwójnie Ślepa Kontrolowana Próba Placebo: Arnica montana Stosowana Miejscowo w Podskórnych Uszkodzeniach Mechanicznych. Journal of the American Institute of Homeopathy, Zima 1996, 89, 4, 186- 193. W tym badaniu, 141 biegaczy poproszono o miejscowe zastosowanie preparatów placebo, Arnica 1X lub Arnica 6C, oraz ocenę efektywności ich działania, w przypadku redukcji bólu mięśni po treningu. Preparat zawierający Arnica wykazał lepsze wyniki niż placebo, a preparat zawierający Arnica 1X przewyższył skutecznością ten który zawierał Arnica 6C.
9. Clark J., Percivall A. A., Wstępne Badanie Efektywności Remedium Homeopatycznego, Ruta graveolens, w Leczeniu Bólu, w Zapaleniu Powięzi Podeszwowej. British Journal of Podiatry, 2000, 3, 3, 81- 85. W losowej podwójnie ślepej próbie, 14 osobom cierpiącym na zapalenie powięzi podeszwowej, podano preparat Ruta graveolens 30C lub placebo. Pacjenci stosujący preparat Ruta, stwierdzili większą ulgę w bólu, niż ci stosujący placebo.
10. Campistranous- Lavout J.L., i inni, Badanie Nadciśnienia Tętniczego. Boletin Mexicano, 1999, 32, 42- 47. 68 osób cierpiących na łagodne bądź umiarkowane nadciśnienie, wzięło udział w podwójnie ślepym, randomizowanym badaniu klinicznym, porównującym zindywidualizowaną terapię homeopatyczną, z placebo. Osiągnięto pozytywne rezultaty w przypadlku 82% osób stosujących homeopatię, w porównaniu z 57% osób, stosującymi placebo.
11. Kulkarni A., Nagarkar B.M., Burde G.S., Ochrona przed promieniowaniem, przy wykorzystaniu leków homeopatycznych. Sprawozdanie z 8. Konferencji Onkologów-Radiologów w Indiach, Bombaj, Grudzień 1986, zamieszczone w Hahnemann Homoeopath Sand, 1988 Styczeń,12, 1, 20-3. 82 pacjentów przyjmujących radioterapię przypisano losowo do grup, które otrzymały placebo, Cobaltum 30C lub Causticum 30C jako środek przeciwdziałający reakcjom dermatologicznym na radioterapię. Leki homeopatyczne zapewniły wyraźne obniżenie stopnia reakcji na promieniowanie, w porównaniu do placebo.
Badania In Vitro
1. Sukul N.C., De A., Sukul A., Sinhababu S.P., Zwiększenie aktywności Alfa-Amylazy w in vitro, przy zastosowaniu Potencjonowanego Chlorku Rtęci i Jodku Rtęci. Homeopathy, 2002, 91, 217-220. Częściowo powtórzenie próby opublikowanej w roku 1954. Badacze udowodnili, że preparaty Mercuric chloride 30C oraz Mercuric iodide 30C, które teoretycznie nie powinny zawierać żadnych cząsteczek pochodzących z oryginalnych substancji, były w stanie pobudzić hydrolizę skrobi w in vitro. Doświadczenie to potwierdza ogólną teorię, że cząsteczki wody w remedium, zachowują „pamięć” oryginalnych molekuł poprzez proces potencjonowania.
2. Casaroli- Marano R.P., Alegre J., Campos B., Zmiany w Świetle Podczerwonym w Roztworach Potencjonowanych. Revista Homeopatica, 1998, 38, 5- 12. W tym eksperymencie, 70% roztwory alkoholu z wodą, zostały stopniowo rozcieńczone w proporcji 1 na 100, do 30 razy, zarówno przy użyciu, jak i bez użycia wstrząsania w każdym kroku. Zaobserwowano wyraźne różnice widma pomiędzy roztworami wstrząsanymi i tymi, które nie były wstrząsane, co wskazuje na fakt, że rozcieńczanie i wstrząsanie może wprowadzać zmiany strukturalne w molekułach związku. Może to stanowić kolejny dowód na istnienie „pamięci” roztworów wodnych.
3. Moss V.A., Roberts A., Simpson K., Działanie Remediów na Mobilność Makrofagów i Leukocytów. Homeopathy, 2002, 91, 113-114. Laboratoryjne pomiary makrofagów świnki morskiej i ludzkich leukocytów poddanych działaniu remediów homeopatycznych, w postaci Belladonna, Hepar sulph, Pyrogenium, Silica oraz Staphylococcinum, wykazały, że remedia te spowodowały wzrost ruchomości komórek poprzez filtr mikroporowy Boydena. Może to wskazywać na zwiększenie mechanizmów immunologicznych, wywołany przez te remedia.
Badania na Zwierzętach
1. Ruiz-Vega G., Perez-Ordaz L., Cotez-Galvan L., Juarez-G F.M., Kinetyczne Podejście do Wzajemnego Oddziaływania Kofeiny i Coffea cruda. Homeopathy, 2003, 92, 19-29. W tej ślepej, kontrolowanej próbie, szczurom podano kofeinę, a następnie preparat Coffea 30C, w celu oceny wpływu Coffea 30C na charakterystykę snu. Remedium homeopatyczne zwiększyło intensywność snu u szczurów, w porównaniu z efektami wykorzystanego środka kontrolnego.