BADANIA HOMEOPATII – 9
9 część serii publikacji Roberta Medhursta, dotyczących Naukowych Badań Homeopatii.
Istnieje niewiele rodzajów terapii naturalnej, które wywołują tak wielką falę krytyki ze strony medycyny ortodoksyjnej, jak homeopatia. Najczęściej spotykane zarzuty, mówią, że homeopatyczne leki nic w sobie nie zawierają, więc nie mogą wywołać żadnego efektu, a cała terapia jest zwykłą stratą czasu i pieniędzy. Dla czytelników, którzy są homeopatią zainteresowani i chcieliby zdobyć trochę amunicji, aby mogli efektywnie odpierać ataki krytyki, zamieszczam opisy kolejnych, wartych odnotowania prób klinicznych, składających się na moją serię artykułów dotyczących naukowych badań homeopatii.
Badania na Ludziach
1. Mohan G.R., Anandhi K.S. Efektywność leków homeopatycznych u pacjentów ze skłonnością do atopowego zapalenia skóry. Homoeopathic Links, 2003, Zima, 16, 4, 257-260. Autorzy poddali leczeniu 31 pacjentów cierpiących na atopowe zapalenie skóry i problemy oddechowe lub takich u których stwierdzono jedynie atopowe zapalenie skóry. W obydwu grupach zastosowano zindywidualizowaną terapię homeopatyczną, przez okres 5 lat. W trakcie 6-miesięcznego okresu oceny, przeprowadzonej po zakończeniu terapii, autorzy oszacowali, że 41% z grupy pacjentów cierpiących na atopowe zapalenie skóry i problemy oddechowe, uzyskało nie mniej, niż 76% likwidację symptomów , a w grupie pacjentów, u których stwierdzono jedynie atopowe zapalenie skóry, 58% uzyskało taki wynik.
2. Van Wasserhoven M., Ives G. Badanie obserwacyjne pacjentów poddanych Leczeniu Homeopatycznemu. Homeopathy, 2004, 93, 3-11. 782 osoby cierpiące na różnorodne schorzenia, które odwiedziły 80 placówek ogólnej praktyki medycznej w Belgii, poddano leczeniu za pomocą zindywidualizowanych leków homeopatycznych, które trwało średnio 9 lat i 2 miesiące. Większość pacjentów była wcześniej leczona przy wykorzystaniu leków konwencjonalnych. Wyniki terapii były oceniane zarówno przez pacjentów, jak i lekarzy przy pomocy kwestionariuszy. 13% pacjentów objętych badaniem wyraziło zadowolenie z poprzedniego leczenia konwencjonalnego, a 89% pacjentów było zadowolonych z leczenia homeopatycznego.
3. Guthlin C., Lange O., Walach H. Ocena Efektów Akupunktury i Homeopatii w Praktyce Ogólnej: Niekontrolowana Perspektywiczna Metoda Dokumentacji. Biomed Central Public Health, 2004, 4, 1, 6. 5000 osób poddano leczeniu różnych schorzeń wykorzystując akupunkturę, a 900 osób poddano leczeniu za pomocą zindywidualizowanej terapii homeopatycznej w różnych klinikach na terenie Niemiec. Większość pacjentów była przedtem leczona, przy wykorzystaniu terapii konwencjonalnej. Po zakończeniu leczenia, w grupie osób, u których zastosowano akupunkturę, 36% stwierdziło, że czuje się „dużo lepiej” , a 49% stwierdziło, że „trochę lepiej”. W grupie osób leczonych przy użyciu homeopatii, 39% stwierdziło, że czuje się „dużo lepiej”, a 38% stwierdziło, że „trochę lepiej”.
4. Glatthaar-Saalmuller B., Fallier-Becker P. Antywirusowe Działanie Preparatu Euphorbium Compositum i Jego Komponentów. Forschende Komplementarmedizin Und Klassiche Naturheikunde, 2001, 8, 207-212. W tym badaniu in vitro, kultury ludzkich komórek zainfekowano wirusem grypy A, syncytialnym wirusem oddechowym, ludzkim rynowirusem, lub wirusem herpes simplex typu 1, a następnie poddano leczeniu kompleksem homeopatycznym, Euphorbium compositum. Wykorzystano różne leki antywirusowe, takie jak acyklowir, rybawiryna i amantadyna jako wskaźniki kontrolne dla porównania efektów zastosowania kompleksu. Przy porównaniu komórek kontrolnych, wystawionych na działanie takiego samego stężenia etanolu, jak wykorzystane w kompleksie, kompleks wykazał właściwości antywirusowe, porównywalne do działania leków, wobec syncytialnego wirusa oddechowego oraz wirusa herpes simplex typu 1.
5. Rabe A., Weiser M., Klein P. Efektywność i tolerancja wobec leków homeopatycznych, w porównaniu z terapią konwencjonalną w łagodnych infekcjach wirusowych. International Journal of Clinical Practice, 2004 Październik, 58, 9, 827-32. W tym badaniu, wobec 485 osób cierpiących na łagodne infekcje wirusowe, zastosowano konwencjonalną terapię medyczną lub homeopatyczny kompleks, Gripp-Heel. 78.1% pacjentów leczonych kompleksem homeopatycznym, zadeklarowało jego skuteczność, a 52.2% pacjentów, u których zastosowano konwencjonalną terapię medyczną, uznało tę metodę za efektywną.
6. Schlappack O. Homeopatyczne leczenie świądu wywołanego promieniowaniem u pacjentek z rakiem piersi. Perspektywiczne badanie obserwacyjne. Homeopathy, 2004, 93, 210-215. 25 kobiet cierpiących na świąd wywołany radioterapią, było leczone na Wydziale Radioterapii i Radiobiologii Uniwersytetu w Wiedniu, przy wykorzystaniu zindywidualizowanych leków homeopatycznych. Po dokonaniu oceny (1-27 dni po rozpoczęciu leczenia) okazało się, że leczenie homeopatyczne było skuteczne w przypadku 21, z 25 kobiet objętych badaniem.
Badania na Zwierzętach
1. Sukul N.C., Ghosh S., Sinhababu S.P., Sukul A. Ekstrakt Strychnos nux vomica i jego ultra wysokie rozcieńczenie redukują swiadome spożywanie etanolu u szczurów. Journal of Alternative and Complementary Medicine, 2001, Kwiecień, 7, 2, 187-193. W próbie oceny skuteczności działania preparatu homeopatycznego Nux vomica w przypadku alkoholizmu, potencjalnie uzależnionym od alkoholu szczurom laboratoryjnym, na Uniwersytecie Visva-Bharati w Bengalu Zachodnim, Indie, po podzieleniu ich na 4 grupy, zapewniono możliwość picia z butelek, zawierających 20% roztwór etanolu w wodzie oraz czystą wodę. Szczurom podano rozcieńczalnik, strychninę, roztwór alkoholowy Nux vomica lub Nux vomica 30C. W porównaniu z grupą kontrolną (wyłącznie rozcieńczalnik), grupy szczurów, którym podano zarówno roztwór alkoholowy Nux vomica, jak i Nux vomica 30C, wykazywały wyraźną awersję do butelki zawierającej 20% roztwór etanolu.
2. Endler P.C., et al. Leczenie Wstępne za Pomocą Thyroxine 10-8 Wzmacnia leczniczy Efekt Homeopatycznie Przygotowanego Preparatu Thyroxine 10-13, na Żabach Nizinnych. Forschende Komplementarmedizin Und Klassiche Naturheikunde, 2003, 10, 137-42. W tej randomizowanej, kontrolowanej placebo próbie, przeprowadzonej jednocześnie przez 3 niezależnych badaczy, kijanki poddano działaniu tyroksyny w potencji 13X. Ten hormon, normalnie odpowiedzialny za przyspieszenie metamorfozy, okazał się hamować ten proces, kiedy został spotencjonowany w postaci leku homeopatycznego.
Badania In Vitro
1. Belon P., Cumps J., Ennis M., Mannaioni P.F., Roberfroid M., Sainte-Laudy J., Wiegant F.A. Roztwory Histaminy Modulują Aktywację Bazofili. Inflammation Research, 2004, Maj, 53, 5, 181-8. W tym badaniu, które stanowiło powtórkę pracy wykonanej przez Jacques’a Benveniste, opublikowanej w piśmie Nature, w 1988 roku, naukowcy wypróbowali użycie homeopatycznych roztworów histaminy, w celu powstrzymania aktywacji ludzkich bazofili, wystawionych na działanie czynnika zapalnego. Badanie przeprowadzono na ślepo, w czterech osobnych laboratoriach. Podczas oceny wyników, roztwory histaminy odpowiadające rozcieńczeniom 30X i 38X, okazały się powstrzymywać aktywację bazofili i późniejsze uwalnianie histaminy.
2. Singh L.M., Gupta G. Antywirusowa Efektywność Leków Homeopatycznych przeciw Wirusom Zwierzęcym. British Homeopathic Journal, 1985, Lipiec, 74, 3. Naukowcy z Centralnego Hinduskiego Instytutu Badania Leków, w Lucknow, przeprowadzili badania mające określić hamujący wpływ różnych potencji 10 leków homeopatycznych na wirus kurzego zarodka i wirus gorączki semliki forest (wirus zdolny wywołać zapalenie mózgu, paraliż i śmierć u myszy). Homeopatyczne preparaty w postaci Typhoidinum 200C, Hydrophobinum 1M, Tuberculinum 1M, Nux vomica 200C i Malandrinum 1M, wszystkie spowodowały 100% zahamowanie rozwoju wirusa kurzego zarodka.